Język polski

Amofine

Zależy, jaka tandeta. Bo są tandetne cudowne teksty literackie, fakt.

Immy

Amonife mam pytanie: Czy byś mogła ocenić jakby ktoś wstawił jakąś prace? Tzn. jakbyś jakieś błędy zauważyła itp. ,bo Ty jesteś w tym dobra Vampire-like teeth

)

Amofine

Oczywiście, że bym mogła.
Musiałabym tylko znać dokładny temat.

Generalnie prace ocenia się, kierując kilkoma kryteriami. W zależności od tematu (analiza tesktu kultury, wypracowanie inwencyjne bądź historycznoliterackie, ewentualnie historycznojęzykowe) zwraca się przede wszystkim uwagę na:
a) analiza tekstu kultury: rozumienie i znajomość tekstu, umiejętność jego zanalizowania, określenia podmiotu lirycznego / rodzaju narracji, bohatera lub adresata lirycznego, rodzaju (liryka, epika, dramat, rodzaje mieszane) i gatunku (bajka, wiersz wolny, liryka, dumka, epigramat, anakreontyk, epistoła, komedia, farsa, humoreska, opera itd.) literackiego, wyznaczenie sytuacji lirycznej, akcji, fabuły, rozpoznanie środków poetyckich, stylistycznych, językowych i retorycznych, rozpoznanie stylu i jego funkcji, rozpoznanie wyznaczników stylu, rozpoznanie konwencji sztuki, postawienie hipotezy interpretacyjnej.
Oraz - oczywiście - za realizację tematu. Jeżeli ma się wiersz i kawałek prozy do porównania, a jedynie się je zanalizuje (każde odrębnie), to za to wszystko mogę dać najwyżej kilka punktów, bo nie ma wcale porównania. Dalej idzie kompozycja, co jest też uzależnione z realizacją tematu, styl, język, zapis i walory szczególne (tak się ocenia wypracowania maturalne i niektóre prace z literatury na ćwiceniach na uniwerku).
b) prace inwencyjne - czyli wypracowania wolne. Tutaj zwraca się przede wszystkim uwagę na pomysł. Na realia, jakie się kreuje. Na temat, oczywiście, też, ale można go dowolnie interpretować. Kiedyś, jeszcze w gimnazjum, musiałam napisać monolog Antygony. Z bohaterki tragicznej zrobiłam komiczną - dostałam 5- za zbytnią swobodę, z jaką ją potraktowałam, ale polonistka zaśmiewała się do łez. Powiedziała, że najlepsza praca o Antygonie, jaką czytała.
Zapis, styl i język są równie ważne jak treść, więc za błędy ortograficzne ocena leci drastycznie w dół.
c_ prace historycznoliterackie i histrycznojęzykowe, prace badawcze itp. - treść, treść, treść i jeszcze raz treść. Tępi się błędy rzeczowe. Wyjątkowo surowo.
O reszcie nawet nie wspomnę, bo uważam, że ktoś, kto potrafi napisać pracę badawczą, nie robi błędów gramatycznych, stylistycznych bądź ortograficznych.

Immy

ok ,potem lookne co tam oceniasz ,bo teraz już kończe tylko zajrze jeszcze w tematy ,które nie zaglądałam

Melody.^

Amofine ale sie rozpisałaś

Amofine

To ostatni raz, kiedy toleruję offtop i nabijanie sobie postów takimi wypowiedziami, jakie widzimy powyżej. Jeżeli to się powtórzy - bez litości skasuję!

paulina324

A czy można w tym temacie zadawać pytania dotyczące wyjątków w mowie polskiej?

Immy

Ogólnie można Happy

myślę ,że Amofine jako znawca w dziedzinach polosnityki ogólnie odpowie Happy

Amofine

Można. Jednakże proszę nie zapominać, że lista wyjątków języka polskiego w domenach ortografii, paradygmatu i semantyki jest na bieżąco aktualizowana przez Radę Języka Polskiego, więc możliwa jest sytuacja, w której będę musiała się skonsultować z jej członkami, zanim odpowiem.

Agnes

Amofine, mam do Ciebie pytanie, czy Ty chodziłaś do gimnazjum? Jeśli, tak to czy był już wtedy egzamin gimnazjalny?

Chodzi mi o część humanistyczną. Przeglądałam ostatnio egzaminy z lat ubiegłych i z niepokojem stwierdziłam, że na kilku z nich pojawiła się forma wypowiedzi literackiej, której jeszcze dokładnie nie przerobiliśmy z polonistką, czyli po prostu jej NIE UMIEMY. Bo nasza polonistka, na lekcji coś "tłumaczy", a potem pierwszą pracę zadaje do domu, ocenia i wystawia nędzne trójczyny, bez uzasadnienia dlaczego... A ilość czasu, która została do egzaminu coraz mniejsza... Mam nadzieję, że zdążymy chociaż "ruszyć" resztę wypowiedzi pisemnych, bo nie wiem co to będzie...

Amofine

Chodziłam do gimnazjum, a nawet skończyłam je z siedmioma szóstkami na świadectwie, w tym z polskiego. Wink (1)

Moja polonistka miała doktorat na jednym z najlepszych uniwersytetów południowej Polski, więc nauczała nas w sposób godny pozazdroszczenia. Nie powiem, że sama nie miałam u niej trójek - podobnie jak reszta klasy, ale za to egzamin zdaliśmy z dość wysokimi wynikami (napisałam we wstępie rozprawki, że temat jest głupi, tendencyjny, a ci, co go układali, chorzy, jednak podejmuję się go, żeby nie tracić punktów i mi odjęli 8 punktów za styl i formę) - ja miałam 42 punkty z części humanistycznej i 49 z matematyczno - przyrodniczej.
Z tego, co pamiętam, to na egzaminie gimnazjalnym mogą pojawić się takie formy jak:
-rozprawka - najczęściej, bo jest najtrudniejsza i wymaga największej pracy od ucznia. Przeważnie jest to pierwszy lub drugi typ rozprawki, sporadycznie trzeci, ale mało osób decyduje się na takie przedstawienie zagadnienia, by odpowiadało tej metodzie komponowania pracy,
-opowiadanie - też popularne, myślę, że każdemu znane - wstęp, rozwinięcie, zakończenie, prolog, zawiązanie akcji, przedstawienie bohaterów, punkt kulminacyjny, rozwiązanie akcji, epilog. Czasami "wzbogaca" się to o opowiadanie z dialogiem. Pamiętajcie, że formalnie dialog to dwa słowa, które wypowiadają do siebie dwie różne osoby - w świetle hermeneutyki tekstu, ale komisje egzaminacyjne nie są już tak wyrozumiałe jak ta teoria i nie uznają czegoś takiego za dialog,
-opis przeżyć wewnętrznych,
-list - tutaj dowolność kombinacji, trzeba go napisać zgodnie z wymogami formalnymi określonymi w temacie,
-zaproszenie, zaiwadomienie i inne krótkie formy - chyba każdemu znane,
-charakterystyka,
-monolog (ani razu go nie było, ale w programie jest).
I to chyba na tyle.

Jaka to - konkretnie - forma wypowiedzi?

Agnes

Hmm... Bez owijania w bawełnę: ROZPRAWKA.

Może i nie jest ona aż taka straszna. Ale mnie sprawia trudność napisanie jej. Szczególnie sformulowanie tezy, cały czas zdarza mi się wpakować tam jakiś argument Angry

Na szczęście jest coraz lepiej, wspomaga mnie mama...

Opowiadanie, też może być ciężko napisać, tego nie ruszyliśmy w ogóle, ale ja się jako tako orientuję.

Monolog? Modlę się, żeby się coś podobnego nie pojawiło...

Amofine

Monolog jest prosty. Po prostu zaczynasz od wstępu typu "Mogę powiedzieć, że:..." albo, jeżeli masz konkretną osobę (typu moja Antygona) to "Antygona wyszła i oznajmiła:..." itd.
Rozprawka naprawdę nie jest straszna. Gorsza jest rozprawa. I strumień świadomości. I egzemplum. I glosa. I parę innych gatunków, które poznaliśmy na lekcjach w ramach "a to wam się może przydać w życiu..." Happy

.

Teza - najczęściej masz ją w temacie. "Wykaż, że Dostojewski jest pisarzem dialogowym" albo "Napisz rozprawkę na temat: bohaterowie literaccy są wzorem dla nas wszystkich" i tym podobne. Tezą jest sam temat, to jego masz bronić i udowodnić, że jest prawdziwy (lub go obalić).
Pytanie poddane pod osąd - tu trzeba się nakombinować, bo musisz je sformułować, jeżeli nie jest podane. Możesz mieć taki temat: "Czy nasze życie może być tematem książki? Napisz rozprawkę, w której udzielisz odpowiedzi na postawione pytanie". Możesz mieć taki temat: "Wyższość kwaśnych jabłek nad słodkimi. Udowodnij lub obal twierdzenie". I tutaj uważajcie. TAK PODANY TEMAT TO ROZPRAWKA TRZECIEGO TYPU. Czyli z postawioną hipotezą. Ponieważ unika się pisania tego typu rozprawek przed liceum, trzeba tak przekształcić temat, żeby można było postawić pytanie - "Czy kwaśne jabłka są lepsze od słodkich?". Podając argumenty za i przeciw, udzielamy odpowiedzi, którą musimy określić jeszcze przed pisaniem - czy naszym zdaniem te jabłka są lepsze, czy nie.
Najczęściej teza lub hipoteza jest zawarta w temacie lub wprost z niego wynika. Trzeba go uważnie przeczytać i zrozumieć, jakiej pracy oczekuje komisja, o czym ma ona być. Określenie tej rzeczy to prawie sformułowanie tezy - uchwycenie jej materii.

Coś, co może się przydać - metody dobierania argumentów. W rozprawce I typu jest ona jedna - zgodna z tematem, jeżeli mamy obronić tezę, to dobieramy argumenty potwierdzające i tylko potwierdzające, jeżeli mamy ją obalić - tylko przeczące tezie.
UWAGA: jeżeli temat mamy sformułowany tak: "Motyw rzeki cieszył się popularnością w literaturze sentymentalizmu. Udowodnij lub obal stwierdzenie.", to dochodzimy do kilku wniosków. Temat sam w sobie jest "trzeciego typu". Mamy postawioną HIPOTEZĘ. Przyjmując z góry, że jest prawdziwa, otrzymujemy TEZĘ - motyw był popularny i tylko argumentów to potwierdzających będziemy szukać. Jeżeli się nie zgodzimy ze stwierdzeniem - TEZA motyw był niepopularny. Argumenty to potwierdzające, czyli przeczące stwierdzeniu. Jeżeli postawimy pytanie: "Czy motyw..." szukamy i za, i przeciw.
W III typie rozprawki musimy szukac zarówno argumentów "za", jak i "przeciw". Dopiero w zakończeniu decydujemy, czy hipoteza jest prawdziwa, czy też nie.

Są - generalnie - dwie metody dobierania kolejności argumentów. Gradacyjna - od najważniejszego po najmniej ważne i degradacyjna, od najmniej ważnego po najważniejszy, główny argument. Polecam tę drugą. Zdecydowanie. Najlepsze zostawić na koniec, żeby można było łatwo przejść do wniosków i zakończenia.
Argumentów nie musi być dużo, najmniej cztery, ale nie więcej niż 7, 8 - musisz się zmieścić w limicie objętości. Dlatego, jeżeli znajdziesz więcej, na przykład 15 argumentów - wybierz te najlepsze i najtrafniejsze.

To naprawdę nie jest trudne...

AgataSixSixFive · Wysłany: Czw 18:17, 01 Mar 2007 Temat postu:

Amofine · Wysłany: Nie 11:37, 04 Mar 2007 Temat postu:

To nie przechwałki, to szczerość. Tongue out (1)

Offtop toleruję, bo związany z kompetencjami głównej zainteresowanej w tym temacie.