Na innych mowi, a sama tez emo.

Panna Migotka

No to teraz bedzie sie dzialo.
Nie oczekuje, ze mnie pocieszycie, czy bedziecie probowaly szukac jakichs cud-rozwiazan, po prostu musze sie "wygadac" i to Was wybralam na swoje ofiary.
A zreszta Freciatko mogla, to ja tez chce! ;p

Wiec... dzisiaj doszlam do wniosku, ze jestem nikim. Ze potrafie tylko niszczyc i ranic. Ze nie niose ze soba zadnej pozytywnej energii. Ze jestem zla, slaba i zgorzkniala i zarazam tym innych. Zwlaszcza moja matke. A ona tak bardzo stara sie mi pomoc. Chyba jako jedyna.
Co stalo sie przyczyna tego emo posta?
Niby nie mam az tylu powodow... W szkole jakos sobie radze, przyjaciol nie mam, bo nie chce (wbrew pozorom samotnosc to dobry uklad), moja matka mnie kocha, a siostra nie jest az tak uciazliwa.
Moim najwiekszym problemem jestem ja sama.
Dzisiaj szukalam w szafce nitki i igly, bo se chcialam zszyc moje emo spodnie. Zauwazylam zyletke. Nawet sobie nie wyobrazacie co poczulam. Myslalam, ze mama wyrzucila wszystkie.
I nie chcialam, naprawde nie chcialam... Ale to bylo silniejsze ode mnie.
Znowu sie pocielam. Znowu to zrobilam. Po tylu miesiacach terapii ja po prostu zlapalam ta zasrana zyletke i sie pocielam. A tak bardzo chcialam przestac.
Najgorsze jest to, ze w takim stanie zobaczyla mnie mama. Chyba nigdy nie zapomne jej spojrzenia. Bylo w nim tyle zdziwienia, rezygnacji i... odrazy. Nawet sie nie odezwala. Po prostu wyszla.
Ja juz tak dluzej nie moge. Nie chce, zeby ona przeze mnie cierpiala. Niby samobojstwo to nie rozwiazanie, ale nie widze innego wyjscia. Po mojej smierci przynajmniej bedzie miala spokoj.

Boze, dopiero teraz widze jak denny jest ten post. Ale musialam sie wygadac. Inaczej bym sie chyba udusila.

Coz... I'm so emo.

Agnes

Kochana, wygadałaś się i na pewno jest Ci lepiej. Czasu nie cofniesz, ale proszę Cię, żebyś wyrzuciła tą żyletkę, poszła do mamy i przeprosiła ją. Przytul ją, powiedz, że ją kochasz, ale czasami czujesz się taka przytłoczona, że nie wiesz co robisz. Twoja mama Cię kocha. Na pewno zrozumie...

Freciątko

Jak bym to skądś znała.
Żyletka to też mój problem, wiem jakie to silne. JAk narkotyk.Z tego nie da się wyleczyć, Ja próbuje się ratować jak moge , nie wychodzi. NIkt mi ni pomoże. Matka powiedziała że tylko skonczeni idioci chorzy psychicznie się tną. O ojciu to już wole nie wspominać. Wiedzą to niektóre koleżanki i na tym koło się zamyka. Zrób to co ja zrobiłam dzisiaj: zamiast wzięcia tego metalowego gówna idź na spacer. Zamierzałam się dzisiaj pociąć- wyszłam na spacer ok 22. Pomogło mi, posłuchałam muzyki, deszcz padał...
Spróbuj tak.

Panna Migotka

Agnes - to juz nawet nie chodzi o zyletke. To po prostu wrocilo. Z cala zasrana moca. Teraz wystarczy mi juz cyrkiel, szklo czy nawet grzebien. Mozna sie skrzywdzic na tyle sposobow.
Freciatko - spacer... Coz, musze sprobowac.

Freciątko

Autoagresja nie obejmuje tylko kalczenia się dosłownie każdym przedmiotem, ale i też połykanie ostrych przedmiotów, anoreksje, bulinie , wmawianie sobie chorób.. wbijałam sobie nie jednokrotnie kolczyki w ciało. Jednak żyletką jest najwygodniej. Tak, tak to działa.

monia01

"Ludzie, którzy się okaleczają tak naprawdę chcą o tym porozmawiać. Jest to jakaś dramatyczna próba wołania o pomoc" jakis lekarz tak powiedzial.

Zanawiałaś się, dlaczego tak właściwie zaczęłaś się ciąć?

Może właśnie chcesz o kims pogadać o swoich problemach, tylko nie masz z kim. Może wydaje Ci się tylko, że dobrze ci jest bez przyjaciół. Może chcesz zwrócić na siebie uwagę, wołasz w ten sposób o pomoc?

Zastanów się nad tym, znajdz przyczyne i sie z tym uporaj, wiem, ze to nie jest latwe, ale mozliwe. Musisz tylko bardzo chcieć.
Znajdź sobie jakis sposób, który pomoże ci się z tym uporać, zajmij się czymś jak najdzie cie ochote pocięcia się, żebys o tym zapomniała. Kazdy musi znaleść lekarstwo dla siebie, nie ma na to żadnej reguły, jednym pomaga to, a innym tamto. Wierze w Ciebie;)

Panna Migotka

Freciątko

Ojciec się też na demna znęcał, psychicznie i fizycznie. Bił mnie poniżał i upokarzał a poatto jest alkocholikiem i musiałam na to wszystko patrzeć.. Nie chciałam chodzić do szkoły bo sie bałam o mame i ogólnie, a ciąć zaczełam się nie dawno ...

Panna Migotka

Ludzie, ja juz nie mam sily.
Dlaczego ona zawsze musi byc pierwsza?
I dlaczego zawsze mnie obwinia?

Znikam.
Wroce jak... no wlasnie nie wiem jak co.
Jak mi przejdzie?

Melody.^

łatwo powiedziec-wyrzuc zyletki
kto jest juz od tego uzaleznoiny to kaleczy sie dosłownie wszystkim (tak jak to któraś juz powiedziała) wystarzcy cyrkiel, nóz, nawet długopis, zeby cZy karkta papieru!!

b@czu$

Migotko musisz o tym z kims porozmawiać, wyrzucic to wszystko z siebie,bo tak będzie dla Ciebie lepiej...
Nie bedziesz tego w sobie dusiła i sama się zamartwiała...
Idź do mamy i szczerze z nia porozmawiaj, o wszystkim, co Cie meczy i dręczy...
Pomoże....
Nigdy się nie cięłam,ale moja koleżanka jak była smutna robiła to niejednokrotnie...
Rozmawiałam z nią wtedy i przechodziło....
Od kilku miesięcy juz tego nie robi...
Musisz znależć na tym "zasranym"( przepraszam za wyrazenia,ale jaki może byc tego synonim?) swiecie bliską Ci osobe, której będziesz mogła się wygadac...
Musisz się otworzyć na ludzi,bo na nie każdym, jak to ujełas, musisz się sparzyć...
Tak już jest.... Nie zmienisz swojej przeszłości,ale możesz zmienic przyszłosć i naprawić teraźniejszośc...

Melody.^

Słowa tak łatwo wypowiedziec, ale jak trudno zrobic!
Ja nie mam aż tak dobrych kontaktów z mamą, nie zwierzam sie jej ze wszystkiego-mam swój mały swiat, mnie sie wydaje, że Migotka ma jeszcze gorzej(wydaje mi sie tylko). Trudno jest sie otworzyc przed osoba która cie raniła, naprawde!

b@czu$

Ale Migotka nie pisze nic o tym,zę jej mama jej coś zrobiła....
Jest o tym,ze Migotka nie chce jej ranić...
Czyli ją kocha...
Mam takie zapytanie:

Migotko nie masz żadnej bliskiej koleżanki, której mogłabys powiedziec wszystko?

Melody.^

Ach tak...pogubiłam sie...to ojciec...sorry
Migotka chyba lubi samotnosć...., a tak poza tym to trudno znalesc prawdziwego przyjaciela

b@czu$

Mi nie:)
teraz na tym wrednym swieice wielu ludzi wli pozostac samotnikami, niż byc zranionymi przez najblizsza osobę...
Mnie tez zawiódł przyjaciel( jeden z bliższych)... Zerwaliśmy kontak i nie podtrzymujemy znajomości....
Na poczatku było mi cięzko uwierzyć w całą sprawe,ale z czasem sie przekonałam,że to była jedyna droga,że nie chce miec kogos, kto potrafi człowiekowi po tylu romowach itp. zrobic takie cos...
Ale cóż..
To nie temat o tym....

Radze Ci,zebys znalazła sobie kogos bliskiego... Nie bój się,ze Cię zrani..
jesli ktokolwiek będzie chciał/a to i tak to zrobi...